شعر زیبایی که همسر یک شهید سروده و بسیار تاثیر گذار است:
در خیالات خودم در زیر بارانی که نیست
می رسم با تو به خانه،از خیابانی که نیست
می نشینی روبرویم،خستگی در می کنی
چای می ریزم برایت،توی فنجانی که نیست
بازمی خندی ومی پرسی که حالت بهتر است؟!
باز می خندم که خیلی،گرچه می دانی که نیست
شعر می خوانم برایت،واژه ها گل می کنند
یاس و مریم می گذارم،توی گلدانی که نیست
چشم می دوزم به چشمت،می شود آیا کمی
دستهایم را بگیری،بین دستانی که نیست..؟!
وقت رفتن می شود،با بغض می گویم نرو...
پشت پایت اشک می ریزم،در ایوانی که نیست
می روی و خانه لبریز از نبودت می شود
باز تنها می شوم،با یاد مهمانی که نیست...!
بعد تو این کار هر روز من است...
باور این که نباشی،کار آسانی که نیست...!
واقعآ عالی بود.
سلام
بسیار عالی است
البته من خیلی گشتم ولی اسم شاعر رو نتونستم پیدا کنم
خداوند به همه صبر بده و به ما هم قدرت اینکه بتونیم در راهی که شهیدان کشورمون پایه گذاری کردند، باقی بمونیم.(فارغ از هر مذهب و عقیده ای که داریم)
شاید واقعا نتونیم به هدفی که اونها دنبالش بودن برسیم، ولی میتونیم تلاش کنیم در مسیر درست باقی بمونیم
مسلماً ما نمیتونیم داغی رو که خانواده شهدا بر دل دارند رو تسکین بدیم، اما میتونیم با کارکردن برای مملکتمون، نشون بدیم که برای شهدامون ارزش قائلیم و اگه فردی از خانواده کسی در جنگ شهید شده و دیگه سایه اش بالاسر خونواده اش نیست، کاری کنیم که بی اثر نبوده باشه و حداقل خونواده اش بدونن که ما ارزش این ایثار رو میفهمیم.
خداوند به همه ما توفیق خدمت در راه درست رو انشاءالله عطا کنه